Lezing
Al het goed of schadelijks wat je doet of nalaat raakt jezelf en je medemens.
-Rabbi Shelomo
Van nature zijn we gevende mensen. Diep van binnen weten we dat we samen met andere mensen in hetzelfde schuitje zitten en dat we met ons handelen invloed hebben op onszelf én de ander.
Die diepte in ons komt meestal niet vanzelf aan de oppervlakte, omdat begeerte op de loer ligt en ons ego zichzelf centraal stelt. Gelukkig kun je je zodanig ontwikkelen dat je tot een steeds verdere vorm van geven komt. Verschillende wijsheidstradities spreken hierover en tonen een weg. Materie, liefde, barmhartigheid en uiteindelijk jezelf geven zijn aspecten hiervan.
Onzelfzuchtig geven betekent niet dat je jezelf moet vergeten of weg moet cijferen. Wel zorgt het ervoor dat er bijna onmerkbaar een grens afbrokkelt. De grens die het ego opwerpt tussen zichzelf en de ander, en die ervoor zorgt dat je jezelf ziet als losstaand van de ander in plaats van als deelgenoot. Als dat wegvalt, blijkt er geen verschil meer tussen geven en ontvangen en kan vrij geven een permanente stroom worden en uitdrukking van je ware aard.
