Een venster van hart tot hart

9 juli 2024

door Mitzi Gras

Zeg me eens, hoe kun je weten?
Wat er echt in iemand omgaat?
Ik zit in stilte voor hem
En maak van geduld een ladder
Om langs naar boven te klimmen

Geduld is de sleutel tot succes.
En mochten er in zijn tegenwoordigheid
Woorden uit mijn hart stromen
Die uitstijgen boven dit rijk van vreugde en verdriet
Dan weet ik dat die ander ze mij gezonden heeft
Vanuit de diepten van een ziel
Die zo helder is als de ster die opgaat in Jemen

De stem van mijn hart
Komt van dat domein van voorspoed
Want er is een venster van hart tot hart.

Rumi.

Een aantal weken geleden gaf ik een verdiepingsblok over de karakterstructuren in het tweede jaar van Instrument voor hulp, een opleiding voor mensen die met mensen werken. Na afloop las ik bovenstaand gedicht van Rumi en dit trof mij omdat het zo de kern raakt van helperschap/begeleiderschap.

Vaak is er de oprechte wil en gedrevenheid om de ander te helpen, een buurvrouw, een collega met problemen, een cliënt die bij je komt voor begeleiding… We gaan meedenken, analyseren, confronteren en eventueel werkvormen inzetten.  Terwijl het stil worden, luisteren naar wat er in je hart opkomt, en erop vertrouwen dat er woorden je ingegeven worden, ook zo belangrijk zijn.

Het gaat dan meer om jezelf openstellen voor wat er binnenkomt. Soms is dat niets, en is er slechts het verhaal dat verteld wordt door de ander, of is er stilte. Soms komt er opeens een woord, een gebaar, een beweging. Schijnbaar uit het niets, en vaak niet logisch te verklaren. Dat te durven volgen, dat leren we de mensen in de Opleidingen van het Itip. Dan kan vakmanschap uitgroeien tot meesterschap.