Organisatie ontwikkeling
- Zelfonderzoek en verantwoordelijkheid
- Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet!
- Vertrouwen, de smeerolie voor optimale samenwerking
- “Het mag best schuren”, maar waartoe?
- Samen staan we sterk
- Nieuwe samenwerkers gevraagd (m/v)
- Leidinggevende; durf te sturen op verbinding!
- Forever Young
- Bezieling leidt tot verbinding
- Je volledig verbinden met je werk
- Nieuwe medewerkers gevraagd (m/v)
- Verschalen of verschralen?
- Het verleden voorbij
- Sturen op bezieling
- Je fantasie in je werk brengen
- Kringbewustzijn en leiderschap
- Hoe herken je collectieve slaap in organisaties?
- Bezieling en vertrouwen
- Verandering van gedrag
- Persoonlijk gedicht
- Lef om te leven, door de angst heen
Zelfonderzoek en verantwoordelijkheid
10 juli 2024
Sinds vorig jaar hebben wij de kern van ons werk in het hiernaast weergegeven model samengevat. In het laatste Magazine schreven we over bezieling en vertrouwen, nu staan de waarden van zelfonderzoek en verantwoordelijkheid centraal.
Sinds vorig jaar hebben wij de kern van ons werk in het hiernaast weergegeven model samengevat. In het laatste Magazine schreven we over bezieling en vertrouwen, nu staan de waarden van zelfonderzoek en verantwoordelijkheid centraal.
Waar wij in het westen geneigd zijn om de grootste tegenkracht in onze wereld te identificeren als onwil, spreekt het boeddhisme liever over onwetendheid. Wat ons betreft een mildere en juistere manier van kijken. Onze collega die ons zo in de weg kan zitten doet dat immers vaak niet uit kwade wil, maar eenvoudigweg omdat hij zich niet bewust is van wat hij doet. Ook zelf kunnen we dikwijls ziende blind zijn voor wat wij doen.
Zelfonderzoek is de weg om onze onwetendheid op te heffen. Maar hoe doe je dat? Om te beginnen door zelf regelmatig de blik naar binnen te richten, zeker wanneer we voelen dat we ernaast zitten, en vervolgens door deze vragen te stellen: Van waaruit handelen we? Vanuit beelden uit ons verleden of vanuit de werkelijkheid van dit moment? Vanuit angst of vanuit vertrouwen? Vragen waar we de stilte voor moeten opzoeken, een lunchpauze, het lege moment in de auto of trein, in de vroege ochtend of juist vlak voor de slaap valt? Vragen waar wij veelal maar zeer gedeeltelijk zelf antwoord op kunnen geven. In die zin is het net zoals in het autoverkeer: naast ons eigen directe zicht hebben we spiegels nodig. Mensen die kunnen reflecteren, die ons teruggeven hoe zij ons zien, misschien doordat zij ons op liefdevolle wijze direct aanspreken, misschien indirect en reactief door hoe zij op ons reageren.
De bereidheid tot zelfonderzoek hangt samen met de bereidheid tot het nemen van verantwoordelijkheid. De bereidheid je niet te verschuilen achter de omstandigheden, achter je baas of je collega’s, maar werkelijk ‘ik’ te zeggen tegen dat wat je overkomt. Jij bent het beginpunt, misschien niet altijd in oorzakelijke zin maar wel in het antwoord dat je geeft. Het woord ‘antwoord’ is niet voor niets het centrale in het begrip verantwoordelijkheid. Wend je je af op het moment dat jij je ongemakkelijk voelt, of blijf je incontact en geef je er een antwoord op, een creatief antwoord?