De Tao van het frietje

door Bas Tielens (deelnemer Itip opleiding)

Regelmatig eet ik op weg naar huis van mijn werk een frietje. Het is eigenlijk altijd hetzelfde frietje, van dezelfde snackbar op Amsterdam CS, in hetzelfde bakje met dezelfde mayonaise

Toch zijn al deze zelfde overeenkomstige frietjes heel anders. Soms eet ik een frietje omdat ik honger heb, soms uit frustratie. Soms wil ik nog wat eten omdat ik laat ga koken. Soms is het een vooruit-dan-maar frietje, een gewoonte frietje, een deze-kan-nog-wel frietje, een had-ik-er-nou-eigenlijk-wel-zin-in? frietje, een tsjonge-beetje-weinig-mayo frietje, een het-is-plantaardig-dus-beter-dan-een-kroket frietje, een ik-hoop-dat-ie-nog-warm-is-als-ik-in-de-trein-zit frietje, een allemaal-in-één-rij-voor-de-toonbank frietje, een hé-ben-ik-nou-voorgedrongen? frietje, een volgende-keer-een-servetje-meepakken frietje, een waar-laat-ik-m’n-frietje-als ik-m’n-vouwfiets-wegzet? frietje, een stink-ik-niet-teveel-voor-mijn-medepassagiers? frietje, een ik-eet-toch-wel-veel-frietjes-de-laatste-tijd frietje, enzovoort…

En zo wordt het frietje een projectiescherm, of misschien beter gezegd, een spiegel van mijn gemoedstoestand van dat moment. Het simpele kopen van een cholesterol verhogende snack blijkt ineens een spirituele daad van formaat! Een frietje als weg tot zelfkennis, wie had dat gedacht? Niet langer hoef ik meer gedachteloos en door schuldgevoel geplaagd een vette hap weg te werken: snacken is meditatie!
Maar alle verlichting heeft onvermijdelijk zijn prijs…. Wat eerst nog best een leuke afleiding leek uit de dagelijkse sleur, begint al snel nogal tegen te vallen. Waarom stop ik hier eigenlijk gefrituurde aardappelstaafjes met een enorme klodder vet in mijn mond? Hè bah, dat is dan alweer meer inzicht dan ik om gevraagd had…

Toch blijft het idee van doodgewone alledaagse dingen als inzichtverschaffers me intrigeren. Wat valt er niet allemaal te leren als we ons bewust worden van onze associaties bij de dingen om ons heen! En wat is er eigenlijk nodig om ze te zien zoals ze echt zijn, in hun kale naaktheid? En wat doet dat dan met ons en onze verhouding tot die zaken?

Misschien moet u deze meditatie-der-dingen thuis ook eens proberen. Voor de friethaters: broodjes kaas werken ook prima, vooral van die kleffe witte. Wie meer uitdaging wil neemt z’n auto, huis of baan. En rekent u zich tot de gevorderden, probeer dan eens uw relatie. Ik ga voorzichtigheidshalve nog niet verder dan de kaassoufflé…

En het frietje ondertussen? Het frietje is een frietje. Een flinke schep gele aardappelstaafjes in een wit plastic bakje. Voor €2,15. Met mayo, dat wel, dus €2,75.