‘Ik heb ervaren echte compassie te kunnen voelen voor anderen. Ieder mens deugt.’
Isabelle Royer is oncologieverpleegkundige en regiocoördinator bij Stichting Care for Cancer. Van 2002 tot 2005 volgde zij de ITIP Opleiding.
‘Via mijn schoonzus kwam ik in contact met het ITIP. Zij had de driedaagse intensive gedaan en haar ervaringen wekten mijn nieuwsgierigheid. Ik stond op een kruispunt in mijn leven. Ik was veertig, werkte als oncologieverpleegkundige en had net mijn tweede kindje gekregen. Een tijd van herbezinning. Hoe wilde ik verder met mijn werk, mijn persoonlijke leven? De intensive was precies wat ik nodig had. Met een knoop in mijn maag ging ik er naartoe, mijn zoon was nog maar een paar maanden oud, maar ik voelde meteen: hier moet ik zijn. Het ITIP vormde een veilige bedding, een plek waar ik mijzelf en mijn ziel aandacht kon geven.’
Existentiële periode
‘Na de intensive ging ik vervuld naar huis. Omdat ik verder wilde op dit pad, gaf ik mij op voor de driejarige ITIP Opleiding. Maar een paar maanden later kreeg ik de diagnose borstkanker en was ik genoodzaakt de opleiding een jaar uit te stellen. Er was werk aan de winkel: ik moest zorg dragen voor mijn lijf, mijn gezin, mijn bestaan. Een existentiële periode. Je wordt je zó bewust van je kwetsbaarheid. Tegelijkertijd werd mijn geduld op de proef gesteld, want ik voelde aan alles dat de opleiding mij zou helpen bij mijn herstel. Ik had een diep besef dat ik door iets was aangeraakt en dat gevoel wilde ik verder onderzoeken. Achteraf gezien was het een zegen dat ik een jaar moest wachten, want toen ik in 2002 met de opleiding startte, leerde ik in mijn groep drie vrouwen kennen die dierbare vriendinnen zijn geworden. De ‘ITIP-meisjes’ noemen we onszelf liefdevol en we komen regelmatig samen, als een soort intervisiegroep.’
Humor en verdieping
‘Tijdens de opleiding genoot ik van de inspirerende en vaak ook confronterende kringgesprekken, de fijne oefeningen en meditaties en het werken met dromen. Erg prettig vond ik de aandacht voor lichtheid. We konden zo heerlijk hard mét en om elkaar lachen. Er is veel ruimte voor verdieping bij het ITIP. Je pelt de schillen af waarmee je je waarachtige zelf omhult en wat er dan tevoorschijn komt is bij ieder mens prachtig. Bijna goddelijk, zo mooi. Ik heb ervaren echte compassie te kunnen voelen voor anderen. Ieder mens deugt. Door werkelijk verbinding te maken met mijn naaste omgeving, kan ik een fijnere, meer zorgvuldige moeder, partner, vriendin en werknemer zijn.’
Waarachtig leven
‘Het vele lichaamswerk tijdens de opleiding maakte mij meer gewaar van wat er binnenin mij gebeurt, hoe het werkelijk met me gaat. Ik heb geleerd waarachtig te willen leven. Vroeger was ik meer denkend, nu is mijn sensitiviteit meer leidend. Ik ervaar alles om mij heen veel intenser. Zo kan een woeste wolkenlucht boven de A2 mij diep raken. Ik besloot ook de tweejarige Energetische Opleiding te volgen. Daar leerde ik nog meer mijzelf als instrument in te zetten en te vertrouwen op mijn innerlijke stem. Bij het ITIP kwam ik erachter dat werken met mensen echt bij mij hoort, dat het mij enorm veel voldoening geeft.’
Care for Cancer
‘Wel koos ik voor een nieuwe werkomgeving. In 2007 ging ik als oncologieverpleegkundige aan de slag bij Care for Cancer, een stichting die individuele begeleiding biedt aan mensen die worden geconfronteerd met kanker. Tijdens thuisconsulten ondersteun ik mijn cliënten en hun naasten door gesprekken te voeren over wezenlijke thema’s als angst, hoop en verlangen, het leven en de dood. Wanneer ik naar hen toega, kom ik eerst als mens binnen, dan pas als professional. Ik mag contact maken met de ziel van de persoon tegenover mij: we zijn in verbinding en onderzoeken samen wat diegene nodig heeft. We komen meteen tot de essentie.
In mijn werk word ik vaak geraakt en ontroerd. Elke keer weer verbaast het mij hoeveel veerkracht mensen hebben. Ik heb zelf ervaren dat je samen, met de mensen om je heen, zware momenten in het leven beter kunt dragen en verdragen. Het is van groot belang voor elkaar te zorgen en werkelijk contact te maken. Inmiddels ben ik bijna klaar met een opleiding tot relatie- en gezinspsychotherapeut. Bij het ITIP is jaren geleden het zaadje gezaaid voor deze nieuwe fase in mijn loopbaan. Ik ben nu precies waar ik moet zijn: ik voel mij een gezegend mens.’
