Muziek in je werk

door Erik Schutten

Ik was gisteren met mijn zoon op een platenbeurs. We zijn beiden enorme muziekliefhebbers. Hij heeft een platenspeler en is een verzameling lp’s aan het opbouwen. En ik kreeg op de beurs in toenemende mate spijt dat ik mijn collectie ooit van de hand gedaan had na de intrede van de cd. Het zoeken in de platenbakken, door de lp’s één voor één tussen duim en wijsvinger te laten gaan, brachten nostalgische gevoelens bij me naar boven. Ik begreep direct de verleiding die mijn zoon steeds heeft als hij unieke lp’s tegenkomt. Ik zag prachtige bootlegs van mijn muzikale helden en werd zelfs hebberig. Maar helaas, ik heb geen platenspeler meer.

Net als muziekstukken heeft elk mens ook iets unieks. Een minister zei laatst “Je moet kijken naar wat mensen uniek maakt en hoe je dat in werk tot uitdrukking kunt brengen.” Ik dacht direct -met hoofdletters- “JA”, dat is waar. En tegelijkertijd weet ik dat er heel veel mensen zijn die niet met een zodanig plezier naar hun werk gaan.  Waarvan ik niet zie dat ze hun unieke kwaliteit uiten in hun werk.

Stel dat je weet wat jou zo uniek maakt (een hele kunst, overigens), hoe zou jij dat dan uitdrukken in je werk? Ik ken een buschauffeur in Enschede die zijn unieke stijl van plezier uitdrukt in een rol als reisleider op een stadsbus. Hij verwelkomt iedereen en is vriendelijk. Mensen die met hem reisden kwamen allemaal vrolijk uit de bus. Zij ervaren aan den lijve het verschil tussen een reisleider en een standaard buschauffeur. Ik moet ook denken aan het verschil tussen een cd en een lp. Op die platenbeurs was in mijn beleving, natuurlijk overstemd door nostalgie, de muziek op een cd gereduceerd tot een aantal bits en bites en de vormgeving zo klein gemaakt dat ik de meeste tekst niet eens meer zonder bril kan lezen. Maar als je zo’n lp in je handen hebt, dan heb je het gevoel dat de hoes, de kleur van het label van de plaat, de groeven een verlengstuk zijn van dat wat de artiest uitdrukt in zijn muziek. En als je sommige in beperkte oplage uitgegeven bootlegs ziet, die werkelijk uniek zijn, dan wil je toch graag zo’n exemplaar hebben? Stel dat je in je werk ook een soort gesigneerde uitgave bent: niet standaard, het beste wat je te geven hebt dat klinkt als “jouw muziek”! Stel je eens voor wat voor jou muziek maken of spelen betekent als je dit betrekt op je werk.  Doe je dat voldoende in je werk? En als je dat niet doet, waar zit dan voor jou de ruimte om jouw muziek te laten klinken? Niet als een standaard cd maar als een mooie lp, een momentopname van de uitdrukking van het beste wat jij te geven hebt. Een bootleg! Wat zou het een mooi concert worden als mensen in een team of organisatie dat meer gaan doen, lijkt mij. En wat ben ik blij dat ik in mijn werk als loopbaancoach veel mensen tegenkom die, alsof ze dan door een platenbak lopen met hun vingers, heel precies uit willen zoeken welke bezieling ze door zich heen kunnen laten komen in hun werk. Dat is een mooi uniek muziekstuk. En ik mag een stukje horen. Zo zit er heel veel mooie muziek in mijn werk!