Mijn eerste ervaring met het ITIP was een hele opmerkelijke. Ik nam deel aan een stilte retraite en kwam daar tot de ontdekking dat ik wilde stoppen met de baan waar ik een week eerder mee gestart was. Ik werd tijdens die retraite zo ‘wakker’, dat het glashelder was wat me te doen stond. Nooit spijt van gehad, integendeel. Daarnaast heb ik in die week tot in de diepte ervaren, dat we als mens allemaal met elkaar verbonden zijn. Dit raakte me zo, dat ik aan alles voelde: deze school weet en heeft iets waar ik naar verlang.

Het eerste woord dat in me opkomt als het over het ITIP gaat is thuiskomen. Ik ben dieper in mezelf gezakt. Meer geworden wie ik werkelijk ben. Voordat ik aan de opleiding begon dacht ik zeker te weten dat mijn homoseksualiteit geen thema zou worden, maar tijdens de opleiding ontdekte ik eigenlijk pas hoezeer mijn homoseksualiteit mij gevormd heeft. Dit heeft mij zo goed gedaan en geraakt, dat ik deze ervaring wil doorgeven aan andere homoseksuele mannen.

Een ander iets dat de opleiding me concreet opgeleverd heeft is, dat ik veel meer verbonden ben met mijn lichaam. Ik begin nu bijvoorbeeld heel anders aan mijn dag. Waar ik me voorheen direct in de drukte stortte, sta ik nu wat eerder op om wat aan lichaamswerk of aan yoga te doen. Soms lees ik ook eerst een tekst die me inspireert. Zo zet ik zelf de toon van de dag en begin ik bij mijn eigen klank en kleur in plaats van bij de waan van alledag. Een wereld van verschil.

Ik heb ieder ITIP blok magische momenten meegemaakt waarop ik het gevoel had getuige te zijn van het mysterie van mens-zijn. Op zo’n moment voelt iedereen: dit is de kern, hier roert zich iets heel wezenlijks. Die ervaring gun ik iedereen.