Twee bekenden uit mijn omgeving raadden me aan te starten met het ITIP: “is echt iets voor jou!” Dit heb ik heel intuïtief gevolgd, zonder me daar heel erg in te verdiepen. Ik weet nog goed dat ik de eerste 10 minuten daar zat in een kring. “Of ik ga nu direct weg of in de pauze”, dacht ik. Maar langzaam werd ik toch geraakt en draaide ik bij.

In het eerste blok moesten we foto’s uitzoeken die bij je leven paste. Ik koos een foto met een snelle auto die 180 km/uur ging. Zo was mijn leven! Ik had een eigen bedrijf, heb zelf een huis gebouwd, liep halve marathons en ik hield van tuinieren. Dat gaat nu niet meer omdat ik reuma heb. Ik ben rechtsaf geslagen en zit in een krakkemikkig autootje op een zandweggetje. Het ITIP geeft me handvatten om mijn leven opnieuw in te richten. Sterker nog, ik zou nooit meer terug willen naar mijn oude leven!

Ik leer veel beter naar mijn gevoel luisteren in wat ik wil. Mijn lijf geeft letterlijk aan als het niet meer gaat. Zo leer ik mijn grenzen kennen. Ik leer van mijn eigen lichaam en dat is heel fijn. Mijn identiteit wordt niet meer bepaald door wat ik doe of door het bedrijf wat ik had. Ik voel en leer voelen wat ik zelf wil en wie ik ben en wil zijn.

Ik kom uit het bedrijfsleven en wat ik heel fijn vind is dat het zo down-to-earth is bij het ITIP. Het is grappig en met lol, alles kan gezegd worden en ook gaat het ergens over. Het is echt life changing geweest. Ik hou er helemaal niet van als dat zo gezegd wordt, maar zo is het wel. De beste keuze die ik ooit gemaakt heb in mijn leven. Nu ben ik na het Persoonlijk traject de ITIP Opleiding gaan doen om mijn leven nog verder vorm te geven op manier zoals ik het graag wil.