Ik ben Niels van Gorp, 33 jaar en heb deelgenomen aan het Persoonlijk Traject bij ITIP. De inschrijving volgde uit een wens om goed naar mezelf te kijken en te onderzoeken wat me beweegt. Om te ontdekken wat de oorsprong is van mijn gedrag; gewenst of ongewenst: ik ben nieuwsgierig van aard. Ik merkte bijvoorbeeld dat ik vaak snel een oordeel heb; en dat ik eigenlijk het liefst met mijn kindjes wil spelen maar als de mogelijkheid zich voordoet ik gemakkelijk vlucht in allerlei klusjes in en om het huis. Daar wilde ik graag aan werken maar vooral ook begrijpen. Het Persoonlijk Traject ben ik uiteindelijk begonnen met mijn verlangen naar (meer) contact van hart tot hart. Dat werd voor mij de rode draad door het traject.

Op meerdere manieren heeft het Persoonlijk Traject me erg geholpen en heb ik de verschillende blokken als zeer aangenaam ervaren. Het leverde me op dat er zeer veel verschillende manieren zijn om te kijken. Zo gingen we in het tweede blok terug naar onze kindertijd. Daar waar ik zelf regelmatig baal van de verantwoordelijkheid die ik voel voor mijn gezin en de manier waarop ik daar beperkingen van ondervind, heb ik in een heel fijne oefening over mijn voorvaderen ervaren dat mijn vader me dat verantwoordelijkheidsgevoel juist als geschenk heeft meegegeven.
Ik genoot erg van het lichaamswerk. In mijn werk en leven ben ik veel met mijn hoofd bezig. Ik word voortdurend bevraagd op hoofdzaken en ken en krijg ook de erkenning voor wat ik met mijn hoofd allemaal kan en doe. Het lichaamswerk zorgde ervoor dat ik gemakkelijker in contact kon komen met mijn gevoel en ik merkte dat ik in beweging een eindeloze bron van energie in me kon aanboren; dat ik over een enorme warmte en kracht beschik. De terugkerende oefeningen hebben er ook voor gezorgd dat langzaam de barrière tussen hoofd en hart geslecht werd. Er ontstond meer balans. Heel erg fijn.

Het traject had een opbouw die voor mij goed werkte, met een goede tijd tussen de blokken. Het biedt een mooie afwisseling tussen individueel en met elkaar werken. Ook worden zoveel verschillende werkvormen aangeboden om contact met jezelf te maken, dat er zeker wat voor iedereen bij zit. Bijna alle oefeningen waren voor mij ‘raak’ en ik ben in het traject meerdere keren diep geraakt. Door mooie verhalen, mijn eigen ervaren/ zelfonderzoek/ inzichten, maar ook door de verhalen en ervaringen en het delen daarvan door anderen in de groep. Ik heb dan ook veel geleerd van de stappen die mijn groepsgenoten maakten.

In stapjes kreeg ik langzaamaan steeds wat meer inzicht. En contact met mezelf. En het inzicht dat contact met mezelf noodzakelijk is voor ik mijn verlangen naar meer contact van hart tot hart met anderen kan leven.

Het traject en de lessen werken nog altijd door; bijvoorbeeld in de gedichten die ik naar aanleiding van de ervaringen maakte. Ook vraag ik zo nu en dan nog graag wat begeleiding van Isabelle -begeleider van onze ITIP groep – en heb ik het plan opgevat om dit najaar de ITIP opleiding te starten, om nog wat meer ervaring op te doen.

Het Persoonlijk Traject van ITIP kan ik eigenlijk iedereen aanraden. Ik ken niemand die niet een vraag of verlangen heeft dat hem/haar bezig houdt en waar de professionele begeleiding van het ITIP, de andere deelnemers, de mooie omgeving van De Poort in Groesbeek en de fijne oefeningen aan kunnen bijdragen. Enige vereiste is volgens mij dat je bereid bent om de sprong in het diepe te maken. Om er dan achter te komen dat het water soms best lekker van temperatuur is en je eigenlijk verrassend goed kunt zwemmen.