door Roel Wink
Ooit gehoord van roefelen? Het is een van oorsprong Vlaams woord en staat voor snuffelen aan het onbekende, ontdekken en uitproberen. De oudste kinderen van basisscholen roefelen soms. Zij lopen dan een dag mee in bedrijven of instellingen en maken op die manier kennis met de “grote mensen maatschappij”. Zo kunnen ze zien en voelen hoe het er daar aan toe gaat.
Recent hoorde ik een mooi verhaal over dat roefelen over de zoon van een collega. Hij had zo’n roefeldag. Toen hij die dag thuis kwam zei hij tegen zijn moeder dat hij iets te vertellen had: ‘dat roefelen heb ik vandaag niet gedaan en ik vertel het je maar omdat je het morgen vast wel van iemand anders zult horen.’ Zijn moeder vroeg naar de reden. De jongen vertelde haar dat de roefeldag bij de plaatselijke bank plaatsvond. ‘Ik heb er wel even over nagedacht’, zei hij, ‘maar wist eigenlijk meteen dat ik er later niet ga werken. Dus leek het mij niet nodig’. Hij voegde er nog aan toe dat hij later vooral mensen blij wilde maken. En een bank leek hem daartoe niet de beste omgeving.
Dat blij maken is hem bij mij al gelukt. En naar ik zag en hoorde bij zijn moeder ook al. Zij vertelde het mij met een trots en blij gemoed. En …. het verhaal liet mij niet los. Omdat het een prachtig voorbeeld is van een onbevangen en zelfbewust contact met talent en bezieling. Weten wat je wilt en wat je daardoor kunt geven.
Ik roefel zelf ook nog regelmatig.
Vanuit mijn eigen schooltijd ken ik het niet – ik ben 60 – maar ik ben het gaan doen vanuit nieuwsgierigheid. Als ik iets hoor of lees dat blijft “hangen” ga ik op zoek. Naar mensen die bezig zijn op een manier of met thema’s die mij aanspreken. Handelen naar mijn nieuwsgierigheid heb ik in mijn hele loopbaan ervaren als een verrijking. Het houdt het leven erin, het verzorgt bezieling en verlangen. Laatst ben ik, al roefelend, geïnspireerd geraakt door jonge mensen die vanuit alle delen van de wereld naar Amsterdam kwamen voor een opleiding. Ze leren met en van elkaar hoe ze vanuit hun eigen bezieling ondernemend een positief verschil kunnen maken. Hun toewijding, enthousiasme en plezier zetten me aan het denken hoe ik in de volgende fase van mijn loopbaan een actieve èn voor mijzelf vervullende bijdrage kan blijven leveren. Daarover samen verder ontdekken en leren, dat is niet alleen voor jongeren, dat is ook inspirerend voor mensen die de oogst van hun levenservaring verder willen inzetten, net als ik. Zo kwam ik op het idee van een roefeldag voor vijftigplussers. Een dag om te ontdekken welke bezieling er huist in een ouder wordend lichaam. Ook roefelen? Welkom op 18 april ‘De vrucht van senioriteit’
