door: Herma Meulenkamp
Een leraar nam zijn leerlingen mee naar een open plek. Daar bond hij een kalebas gevuld met rijst, aan een paal. Er kwam een aap, die zijn hand door het gat in de kalebas stak. Helaas kreeg hij zijn vuist gevuld met rijst, er niet meer uit. Een luipaard liep langs en verslond de aap. De leraar onderwees, dat niet de rijst of de kalebas de valstrik was, maar het onvermogen van de aap om los te laten.
Gelijk de aap, kost het ons moeite om los te laten wat we hebben en wat we goed kennen. Bezit, gedragspatronen, relaties… alles willen we houden zoals het is. We hechten niet alleen aan wat geluk brengt, we gaan zelfs zover dat we ook vasthouden aan wat lijden veroorzaakt. Woede en angst worden soms jarenlang als last meegedragen. Loslaten betekent altijd het toelaten van het onbekende. En durf je dat, in onzekerheid zijn? Het is de kern van ons leven dat er geen zekerheid of continuïteit bestaat. Alles verandert steeds.
ja ik kan ook moeilijk loslaten, lezing zou goed voor mij zijn, ik kom
Pats!!