Een paar jaar geleden kwam ik ziek thuis te zitten. Je zou het een burn-out kunnen noemen of in ieder geval was het ‘heftige stress’. Ik werd letterlijk ziek met Pfeiffer en allerlei lichamelijk klachten erbij. Om dit bij de kern aan te pakken ben ik bij een therapeut geweest, die hielp me weer op weg met voldoende zelfvertrouwen om op zoek te gaan naar een baan en mijn leven weer op te pakken.

Ik was zo gefascineerd door de werking van de mens, beginnend vanuit mijn eigen hulpvraag, dat ik verder wilde hierin. De therapie richting mij was klaar, maar mijn behoefte aan persoonlijke ontwikkeling niet. Ook wilde ik in groepen werken en zo kwam ik bij het ITIP.

Ik houd van theorie, maar het werken met je gevoel en het energetische werk is echt een meerwaarde. Ik kan hier wel uren over praten. Zeker als ik vertel over mijn verlangen om ook dit werk te doen. Als het gaat over coaching en mijn weg daar naartoe, dan kan ik uren blijven vertellen met hart en ziel. Ik vind dit werk prachtig mooi. De burn-out is het grootste geschenk wat ik ooit heb gehad, anders was ik hier nooit aan begonnen.