Ik zit in de auto richting mijn werk in Utrecht. Ergens vlak voor knooppunt Oudenrijn begint iets in mij te broeien. Ik krijg een enorme impuls om door te rijden. De afslag niet te nemen en gewoon door te rijden. Door Duitsland en dan door Oostenrijk. Ik eindig in gedachten in Noord Italië, de Dolomieten. Ik vind een klein restaurantje waar ik me op het terras laat verwarmen door de zon. Drink koffie, ga over op de wijn en neem een heerlijke pasta als lunch. Daar zit ik in gedachten: vrij, ontspannen, zelfstandig en op avontuur. Dan schieten de “moeten” van die dag weer in mijn hoofd en neem ik keurig de afslag naar mijn afspraak.
door Grietje Hoogendoorn – de Boer
Ik schrik. Bovenstaande had ik 5 jaar geleden regelmatig. Toen was ik in loondienst en werd mijn agenda grotendeels bepaald. En hoe voller mijn agenda was, hoe groter mijn fantasie werd. Op het hoogtepunt kocht ik van mijn spaargeld á la minuut een camper en zou maanden door Europa zwerven. Ik zag mezelf in Noord Scandinavië en dan weer in Zuid Spanje. Ik ging alle kanten op maar alleen in mijn hoofd. Gelukkig is er sindsdien veel veranderd. Juist omdat ik meer avontuur en vrijheid in mijn werk wilde, ben ik uit het loondienstverband gestapt en voor mezelf begonnen. En ook ben ik me sindsdien veel bewuster geworden van wie ik ben en wat belangrijk voor me is. En dat volg ik nu … meestal dan 😉
Want nu had ik deze gedachten sinds lange tijd dus weer. Deze keer reed ik naar een afspraak waar ik een benauwd gevoel bij had: ‘doelloos’ overleg, veel reistijd en een bomvolle agenda om te bespreken. Het verraste me dat die fantasie ineens weer opkwam. Omdat ik weet: die fantasie is een alarmbel voor me. Ergens ga ik voorbij aan wat echt belangrijk voor me is. Voorbij aan mijn behoefte aan vrijheid, avontuur en zelfstandigheid. Op dat moment realiseerde ik me: ik kan nu ook anders handelen. Ik kan nu slaafs naar die afspraak rijden, me daar totaal onvrij door de agenda laten leiden, vervolgens te laat naar huis terugrijden waardoor ik ook nog gefrustreerd in de file beland. Of ik handel vanuit mijn vrijheid, zelfstandigheid en avontuurlijke aard.
Bij de start van het overleg begin ik het gesprek over hoe we tot deze agenda zijn gekomen en wat dit over onze samenwerking zegt. Ik benoem mijn onvrije gevoel en blijk niet de enige te zijn. Het wordt een levendig gesprek. Zo één die je in een Italiaanse plaats kunt horen wanneer er over eten of voetbal gesproken wordt. We spreken over datgene wat ons werkelijk bij elkaar brengt en wat we dan dus ook echt moeten bespreken. Ruim op tijd zit ik in de auto terug naar huis. Met een vrij gevoel, me helemaal realiserend dat ik precies dit nog vaker kan doen: mijn fantasie ook in mijn werk brengen ?.
Welke fantasie heb jij en wat vertelt je die over wat echt belangrijk voor je is?
En durf jij die in je werk te brengen?
