Voor ik bij het ITIP begon, las ik veel boeken over persoonlijke ontwikkeling. Ook luisterde ik veel naar podcasts over dit onderwerp. Op een gegeven moment merkte ik, dat dit niet meer genoeg voor me was. Ik wilde er daadwerkelijk zelf mee aan de slag. Omdat mijn vrouw ooit met veel plezier een traject bij het ITIP heeft gedaan, heb ik me vervolgens via een intakegesprek ingeschreven voor het Persoonlijk Traject.

Door mezelf dit traject te gunnen gebeurde er eigenlijk direct al iets met me. Ik voelde dat ik andere kanten van mezelf wilde ontdekken en me meer wilde verbinden met mijn eigen gevoel. Ik was tot dan toe gewend me aan te passen en mijn reacties richting de buitenwereld eerst langs een soort denkfilter te halen. Ik reageerde eigenlijk hoe ik dacht dat ik hoorde te reageren. Hierdoor ervaarde ik een bepaalde geremdheid bij mezelf, terwijl ik eigenlijk een verlangen had naar spontaniteit.

In het verlengde hiervan vroeg ik me voor aanvang van het traject af of het me zou lukken om me kwetsbaar op te stellen in een groep. Voor mij een spannend element. Dat ik deze spanning aangegaan ben, heeft me veel opgeleverd. Ik ben opener en transparanter geworden richting de buitenwereld. Luister veel meer naar mijn eigen gevoel en durf hier ook voor te gaan staan. Door uit te spreken hoe ik dingen zie en ervaar neem ik op een meer natuurlijke manier mijn eigen plek in en dat voelt goed.

Ik ben door mijn deelname aan het Persoonlijk Traject ook veel meer verbonden met mijn lichaam. Dingen die zich voorheen voornamelijk in mijn hoofd afspeelden kan ik nu echt fysiek ervaren. In die zin is er echt een wereld voor me opengegaan.

Na afloop van zo’n ITIP blok zat ik wel eens in de trein naar al die andere mensen te kijken en dan dacht ik: Jullie zouden eens moeten weten wat er allemaal nog meer mogelijk is in dit leven. Jullie zouden eigenlijk allemaal iets bij het ITIP moeten gaan doen!