Ik heb een aantal opleidingen bezocht, voordat ik koos voor Instrument voor hulp. Een andere partij trok me ook sterk. Wat ga ik nu dan doen dacht ik? Ik zocht meer dan alleen maar kennis en theorieën over de werking van de mens. Ook het persoonlijke stuk wilde ik aangaan en hoe ik interacteer met mensen en groepen. Tijdens de open dag kreeg ik het gevoel dat het proces veel meer over mezelf zou gaan dan bij andere opleidingen. Er heerste een ander tempo. Bij die andere lag de nadruk op veel leren en verslagen schrijven, dat wilde ik niet. Ik was al zo druk in mijn werk.

Als ik vooraf had gelezen op de website, dat mijn lichaam een bron van informatie is in leven en werk, had ik waarschijnlijk gedacht: zoek jij het even lekker uit met je bron van je informatie. Dat had mij niet geholpen in de slag om het wel of niet te doen. Maar dit is wel het belangrijkste opbrengst van de opleiding. Je hoofd doet al genoeg, de rest heeft nu ook de kans gekregen om zich te ontwikkelen.

Ik ben veel bewuster hoe mijn lichaam, mijn gevoel, welke emoties er zijn of spanningen die er spelen. Dat is veel dichterbij. Dagelijks heb ik hier profijt van. Dat ik niet alleen maar in mijn hoofd zit en alleen die informatie tot me neem. Ik merk nu bijvoorbeeld dat mijn kaken op slot gaan als ik veel te hard aan het werk ben. Een heel duidelijk signaal. Mijn hoofd kan het dan misschien wel wegdrukken, maar het is er toch echt. Ik geef nu veel makkelijker toe aan dat gevoel.