De studiegids van het ITIP heeft zeker anderhalf jaar op mijn bureau gelegen, terwijl ik aan het afwegen was wat ik moest doen. De ene kant in me zei: Doe gewoon een managementtraining, maar de andere kant wilde graag de sprong in het onbekende wagen, en echt naar mezelf gaan kijken. Ik heb voor het ITIP gekozen, de opleiding De Juiste Maat. Ik had eerder managementopleidingen gedaan, maar nu wilde ik verdieping in mijn persoonlijke ontwikkeling als leidinggevende. Dat onbekende vond ik spannend. Want wat kom je dan tegen? Vooral in het eerste jaar van de Juiste Maat speelde de vraag: Ga ik nou helemaal meedoen of niet? Dat vertaalde zich in gedachten als: ‘Zitten ze hier op mijn verhaal te wachten?’ In het tweede jaar was ik die drempel echt over.

Voordat ik de opleiding deed, werd ik gezien als zakelijk en afstandelijk. Dat is echt veranderd, merk ik. Niet alleen uit de reacties van anderen, maar ook in hoe ik in het werk sta. Ik kom meer uit voor wie ik ben en het is me helderder geworden waar ik echt voor sta. De manier waarop ik doelen probeer te realiseren is anders geworden. Veel meer in contact met anderen. Ik luister meer en heb gesprekken die veel persoonlijker zijn. Het resultaat van deze persoonlijke gesprekken is dat we meer samenwerken. Het werk heeft meer rust, voldoening en betekenis gekregen.

Ook privé zijn er merkbare verschillen. Er is meer openheid en mijn vriendschappen hebben zich verdiept. Ik ga nu heel anders om met mijn gevoelens, durf ze te voelen, ook als dat pijnlijk is en ga er niet meer aan voorbij. Ik merk het als ik in het patroon schiet van ‘anderen zitten niet op mij te wachten’ en laat dat niet de boventoon meer voeren. Ik ben ook gaan zien dat ik het zelf creëer. Anderen sluiten mij niet buiten, maar ik sluit mij af, en denk dan: ‘Ik kan het wel alleen.’

Er zijn veel gedreven leidinggevenden die goed zijn in hun werk. Maar er zit op een gegeven moment geen groei meer in nog harder werken. Bij de Juiste Maat heb ik ontdekt dat er andere paden zijn en andere bronnen die je aan kunt boren. De betekenis van wat je doet, verandert en je krijgt een andere toegevoegde waarde. Niet door harder te gaan werken, maar door je meer over te geven aan wat er is.