Zeven jaar geleden raakte ik na een ongeluk met de fiets in coma en toen ik daaruit kwam moest ik alles opnieuw leren. Nadat alle breuken waren geheeld, ik weer geleerd had hoe ik een boterham moest smeren, boodschappen doen, fietsen en autorijden, kon ik ook aan de volgende stap van het herstel van mijn hersens beginnen. Alle verbindingen, 48 jaar ervaring inclusief afweermechanismes, waren weg. Maar gelukkig was ik niets vergeten: het is een soort boekenkast, ik weet van alle boeken, maar welk boek waarover gaat weet ik niet altijd precies.

Voor mijn ongeluk heb ik onder meer de driejarige ITIP Opleiding en de Energetische Opleiding gedaan. Ik wilde graag ook weer bij die ervaringen komen en dat betekende dat ik alles opnieuw moest beleven. Omdat Instrument voor hulp alles aanraakt heb ik daarvoor gekozen. Vele vormen komen daarin aan bod, of het nu energetisch werken is, dromen, in groepen of individueel. Omdat je kunt onderzoeken wat je aanspreekt was het tegelijk een mooie plek om mijn nieuwe vorm te zoeken en te ontwikkelen.

Het meest raakte me dat het zo’n veilig bad was en dat ik daarin de dingen van vroeger kon aanraken: waardevrij kijken, iemand iets energetisch laten beleven, de onderstroom voelen, een heel ander perspectief aanrijken, etc. Van, o ja, zo was het! En dat ik daarin helemaal kon zijn wie ik was, met alles wat ik opnieuw moest leren. Het is een plek geweest die me erg geholpen heeft in het weer leggen van verbindingen tussen al mijn boeken.