Nadat ik een blessure kreeg aan een vinger, kon ik het niveau van mijn werk als freelance fluitiste in orkesten en ensembles niet meer volhouden. Wilde ik weer kunnen spelen, dan zou dat betekenen dat ik me zou moeten laten opereren en daarna twee tot vijf jaar revalideren. Mede omdat ik al langer twijfelde of het nog klopte wat ik deed, heb ik toen de beslissing genomen om de muziekwereld vaarwel te zeggen en een nieuwe richting op te gaan. Vanuit de Ziektewet kon ik zelf een reïntegratietraject vormgeven.

Wat me aansprak bij het ITIP was dat er contact gemaakt werd met de diepere lagen in mijzelf. De wijsheid van mijn lichaam werd onder andere aangesproken. Omdat ik met mijn hoofd niet kon bedenken wat ik verder in mijn leven wilde, was dat fijn. Ik had er vertrouwen in op deze manier contact te maken met mijn verlangen naar ander werk. ¨Ik heb individuele sessies gedaan bij Marga Brinkhof en ik volgde een winterintensive. Ik vond het niet altijd gemakkelijk: het loslaten van het oude bekende en het ‘niet-weten’ in te gaan, bracht bij mij vele angsten naar boven. Het vereiste moed om het niet-weten uit te houden, maar ik voelde me daarin gesteund door het vertrouwen van Marga, die rustig bleef en zei dat de antwoorden echt zouden komen. En inderdaad kwamen steeds meer puzzelstukjes naar boven. Door alle lagen heen ontdekte ik weer hoezeer ik ook een lekker gek, levenslustig mens ben. Er kwam een stroom van puur voelen en van vrijheid naar boven. En ik ontdekte: dit doet muziek dus met mij. Als ik het door me heen laat komen, me open, dan ga ik stromen. Dit wilde ik ook altijd met mijn muziek overbrengen. Maar de vorm van de klassieke muziek die gericht is op beheersing, controle en foutloos spelen, was niet de vorm waarin dat paste.

Ik vond ook de creatieve opdrachten van het traject behulpzaam. Ik ben altijd werkzaam geweest in de kunstensector, maar het belang van het kunstzinnige, kon ik ineens heel sterk voelen, het bracht me echt bij mijn kern. De puzzel werd voor mij op een gegeven moment helemaal zichtbaar en toen wist ik dat ik mensen op hun levenspad wilde gaan begeleiden.¨Zo ben ik tot mijn bedrijf gekomen: ‘Ruimte voor Expressie’. Coaching bij het ruimte maken om alles wat in je zit, naar buiten te laten komen. Zo werk ik met musici, maar wil ik ook andere mensen in contact met zichzelf laten komen via vrije expressie zoals klank maken. Ter ondersteuning van mijn praktijk, doe ik nu bij het ITIP de opleiding Instrument voor Hulp. Daar leer ik te vertrouwen op wat ik zie en ervaar, te scheiden wat van mij of van de ander is en dat in contact te brengen bij het coachen.