ITIP

"De belangrijkste sleutel lag voor mij in een oefening waarin ik kon ervaren hoe ik ben als ik vol in contact sta met mijn eigen lijf."

Rein Hofman (41)
Acteur

Ik ben het Persoonlijk Traject gaan doen, omdat ik het gevoel had dat ik aan het vastlopen was in mijn eigen leven. In die periode stelde ik mezelf veelvuldig vragen als: “is dit het nou?” en “zit ik wel op het juiste pad?”. Ik voelde aan alles dat ik hiermee aan de slag wilde en dat het ITIP hier de juiste plek voor was. Als acteur ben je je eigen instrument. Ik was dus wel gewend om naar mezelf te kijken, maar dit onder begeleiding en in een groep doen is toch een hele andere manier van in de spiegel kijken.

Eén van mijn belangrijkste beschermingsmechanismes is humor. Tijdens het eerste blok had ik me voorgenomen om het maken van grappen nou eens achterwege te laten. Dat was dus nog best spannend, want zonder dit mechanisme ging ik me toch afvragen of de groep me wel aardig vond. Door dit patroon los te laten kwam ik er dus ook achter wat eronder zit.

Een ander ding is, dat ik als ADHD’er heel veel en snel denk. Dat werkt vaak in mijn voordeel, omdat ik heel snel heel veel informatie kan verwerken, maar het kan er ook toe leiden dat ik dingen te veel ga rationaliseren. Of dat ik het contact met mijn lijf en mijn gevoel verlies en daar onrustig en grenzeloos van wordt.

Bij het ITIP heb ik geleerd om met een zachte blik naar dit soort patronen te kijken en er vooral ook geen oordeel over te vellen. Het gaat namelijk niet over goed en fout, maar over opmerken wat ik doe en vervolgens te onderzoeken of ik het misschien ook anders kan doen. Ik ben erachter gekomen dat het gros van mijn patronen vroeger heel handig was, maar nu eigenlijk helemaal niet meer zo nodig. Heel bevrijdend.

De belangrijkste sleutel lag voor mij in een oefening waarin ik kon ervaren hoe ik ben als ik vol in contact sta met mijn eigen lijf. Een soort mix van me vrij, energiek en vol in mijn mannelijke kracht voelen en tegelijkertijd de rust hebben om niet over mijn eigen grenzen te gaan. In deze stand weet ik dat het goed is zoals het is en dat kleine stappen vooruit ook belangrijk zijn. Ik hoef dus niet mijn hele leven om te gooien om antwoord te geven op de vragen die ik mezelf aan het begin van dit traject stelde. Kortom: Als ik het geregeld krijg met mijn werk ga ik zeker ook de ITIP opleiding doen!