Het loopbaantraject heeft veel voor mij betekend. Nadat ik overspannen ben geraakt, ben ik gestopt met mijn baan als docent kunstvakken in het voortgezet onderwijs. Na de kerstviering op de school waar ik werkte, werd het me duidelijk dat het na een lange tijd worstelen genoeg was. Ik wilde niet meer. Bijna gelijktijdig viel de nieuwsbrief van het ITIP op de mat en las ik over het loopbaan traject. Ik kende het ITIP al, ik had in 2003 deelgenomen aan een doorgaande procesgroep. Dat was een bijzondere ervaring, waar ik het gevoel had dat er aandacht en ruimte was voor mijn ziel. In de nieuwsbrief las ik dat ik via een traject bij het ITIP kon reïntegreren. Onmiddellijk heb ik om toestemming gevraagd bij de school waar ik werkte en men stemde in. Ik kon aan de slag. Mijn loopbaantraject bestond uit individuele gesprekken, vijf groepsbijeenkomsten en een zomerintensive, een retraite van vijf dagen. Deze drie onderdelen vulden elkaar aan en versterkten elkaar. Ik heb in de gesprekken met Rika Evertse weer de rust teruggevonden in het leven van alledag. Zij reikte mij manieren aan om te leren vertrouwen. Om het leven te nemen zoals het komt, naar mezelf te luisteren, en te vertouwen op al het moois dat er in me en om me heen is. Dat ik daar gebruik van mag maken, het is iets wat duurzaam is. Het is nog elke dag een strijd, maar steeds weer ga ik terug naar dat vertrouwen. De dagen in het traject met de groep waren verrijkend. Er was een warme sfeer waarin we elkaar spiegelden. Ik werd me nog meer bewust van de menselijke strijd die wij allemaal voeren. Iedereen heeft zijn eigen dingen uit te vechten. Voor mij waren ‘de levensloop’ en ‘het geldspel’ heel verhelderend. De intensive was een buitengewone ervaring, ik heb kanten van mezelf kunnen bekijken die ik niet kende. Het is een keerpunt geweest in mijn leven. Ik droomde al een tijdje over het lesgeven in mijn eigen toko in mijn eigen vak: kostuums maken. Maar ik dacht altijd, dat is niet realistisch, daar kan ik niet van leven, het is maar een droom. En toch heb ik nu de stap gemaakt om voor mezelf te beginnen met Het Kostuumatelier. Sindsdien krijg ik op de meest onverwachte manieren hulp. Ik geef nu les aan groepjes kinderen, jongeren en volwassenen in het maken van hun eigen ‘droomkostuum’. Eerst onderzoeken we wat iemand echt leuk vindt en wat het beste bij iemand past. Vervolgens help ik het kledingstuk te ontwerpen en maken. Ik vind het geweldig werk om te doen. Het contact met de mensen, het lesgeven en het experimenteren met wat er mogelijk is in het maken van kostuums. Ik help anderen om ontwerper te zijn en daarin hun eigenheid te vinden. Daarnaast maak ik kostuums in opdracht, onder andere voor het vocaal ensemble De Windh, waar ik ook zelf deel van uitmaak. Ik gun iedereen zo’n traject. Het ITIP is nuchter, benoemt de dingen zoals ze zijn en het heeft grote diepgang. Het is het mooiste cadeau wat ik mezelf heb kunnen geven.