door Marthe van der Noordaa
Afgelopen tijd werd ik getroffen door een boek van Jens Christian Grøndahl Portret van een man (mooi geschreven) en tegelijkertijd viel mijn oog op een interview met de Israëlische schrijver David Grossman in dagblad Trouw.
Grøndahl laat zijn hoofdpersonage in dit boek zeggen: “Boeken zijn voor mij een sluis naar de wereld. (-) Ik dacht dat het leven niet zo fantasieloos kon zijn, zo gespeend van intensiteit. Ik dacht dat er nog iets anders moest zijn en in het begin vond ik dat in boeken. Een andere manier van omgaan met elkaar, een andere manier om met elkaar te leven. Een droom over meer leven, meer vuur en meer betrokkenheid.”
Mooi vind ik dat, boeken als sluis naar een intensere wereld waarin we op een andere manier met elkaar omgaan, met meer vuur en betrokkenheid. Ik ervaar dat regelmatig zo als ik aan het lezen ben.
Dat ik tot inzicht kom en tot meer begrip ten opzichte van anderen, maar ook dat het me inspireert een aanzet om vooral dingen te blijven ondernemen, te doen, te creëren. Vuur dus.
Grossman zegt in het interview: “Als er iets bedreigends gebeurt, moet ik in beweging komen. De meeste van de karakters in mijn boeken zijn daarom in beweging: ze joggen, zwemmen of rennen achter een hond aan (geestig). Als een mens gaat bewegen, komt waar hij mee zit ook in beweging. Als je op weg gaat, dan blijf je niet op de plaats waar je kunt schuilen. Dan laat je je zien.”
Als je gaat bewegen, komt waar je mee zit ook in beweging. Zo waar. En is dat niet de functie van op pad gaan, van reizen? Dat we het onbekende opzoeken opdat we niet blijven schuilen op onze vaste stek, in onze vaste gewoontes, maar ons wel moeten laten zien? In een tent op die veel te drukke camping, in het te kleine bed met z’n twee in die romantische B&B, tijdens de laatste uren van die pittige wandeltocht naar de berghut, het altijd anders uitpakken ter plekke dan de voorstelling vooraf en de plaatjes thuis op internet?
Dat we onszelf daar in het onbekende heruitvinden. Omdat waar we mee zitten ook in beweging komt. Er komt frisse wind bij, knopen kunnen ontwarren, de blikrichting verandert. Wat thuis nog heel complex leek of zwaar drukte, krijgt een ander gewicht en ziet er anders uit in de zon, op een boot, onder een zeiltje, op de trap van een kathedraal.
En omgekeerd ook: thuis ondergaat een herwaardering. Hoe lekker is je bed bij terugkomst, de ruimte in huis, de douche waar stromend en warm water uitkomt, de eerste boterham met Goudse kaas?
Volgens Grøndahl kan dat herwaarderen ook thuis lezend in een stoel, met een boek als sluis naar de wereld: op zoek naar het andere, naar anders leven, met meer vuur en betrokkenheid. Wat je ook gaat doen: op reis met een koffer of rugzak, of in een stapel boeken, ik wens je een hele fijne vakantie!
Boekentips zijn te vinden in mijn digitale bibliotheek
