Je moet er weer even in komen na je vakantie. En voor je het weet zit je weer in hetzelfde patroon in je werk, met dezelfde collega’s, dezelfde verhalen, hetzelfde gebouw. Misschien heb je tijdens je vakantie, aangemoedigd door de andere omgeving of nieuwe ervaringen, nog laten ontvallen dat je wel verandering wilt, of een nieuwe stap wilt zetten in je loopbaan. Mijmerend op een bootje of bij de zonsondergang zag je het voor je, hoe je zelfstandige bent, hoe je je niet gek meer laat maken, hoe je leidinggevende wordt, hoe je minder hard werkt, hoe je die lastige collega aanspreekt. Nu je weer begonnen bent, verdwijnen die gedachten naar de achtergrond. En na een paar weken werk je weer op dezelfde manier als daarvoor.
door Sandra Verbeek
Klopt het nog wat je doet?
Een zin die me trof in een boek dat ik deze zomer las:
“Als je stilstaat kan niemand zien dat je verdwaald bent”
(Griet op de Beeck uit Kom hier dat ik u kus.)
Ook als je in je werk stilstaat, valt dat niet altijd op. Zowel voor jezelf als van buitenaf kan het lijken dat je weet wat je doet en dat alles op rolletjes loopt. Er lijkt geen urgentie om te veranderen. Nu je weer aan het begin staat van een nieuw werkjaar, kun je jezelf afvragen en soms ook beter voelen of dat wel klopt? Is je werk nog vervullend of meer routinematig geworden? Haal je er werkelijk plezier uit of neem je genoegen met minder? Doe je wel wat je het liefst zou willen doen, ben je met hart en ziel aan het werk?
Houd jezelf niet voor de gek
Natuurlijk kan het zijn dat je een natuurlijke tegenzin hebt om weer te beginnen na de vakantie, dat je weerstand voelt om de overgang te maken. Dat ebt meestal weg nadat je weer voelt waarom je het werk doet wat je doet. Als dat gevoel niet komt is er wat anders aan de hand. Bij stagnatie in je werk bestaat de neiging om dat te verbloemen of bagatelliseren: ‘het valt wel mee’, ‘er moet toch brood op de plank komen’, ‘werk kan niet altijd leuk zijn’. Zo houd je jezelf voor de gek en uiteindelijk betaal je daarvoor een prijs: je verliest je zin in je werk, je ziet er steeds meer tegenop, het kost je te veel energie, je haakt af of erger, je krijgt een burn-out. En van binnen verlang je naar een duurzame verandering.
Neem je vakantiedromen serieus
Wellicht is het dan tijd om eens echt stil te staan en te kijken of het anders kan. Allereerst door de verlangens en dromen die in je vakantie naar boven kwamen serieus te nemen. Als je vrij bent komen er andere kanten van jezelf naar boven en krijg je meer contact met wat er in je leeft: Waar ging als vanzelf je interesse naar uit in de zomer? Waarover was je aan het mijmeren? Waar droomde je, misschien letterlijk, van tijdens je vakantie? Wat kwam er naar boven in de ontspanning?
Ga op het keerpunt staan
Ten tweede, verbloem of bagatelliseer je situatie niet, maar erken dat je niet nog een jaar zo door wilt gaan. Sta jezelf toe om op dat keerpunt te gaan staan, zonder dat je nog hoeft te weten hoe je precies moet veranderen. Op het moment dat je dat echt onder ogen ziet, en met mensen om je heen hier contact over maakt, kan er hulp komen en soms is dat uit onverwachte hoek. Het blijft natuurlijk je eigen verantwoordelijkheid om iets te veranderen, een ander kan dat niet voor jou doen. Maar een ander kan je daarbij wel ondersteunen of richting geven.
Zet kleine nieuwe stappen
Kijk hoe groot de kloof is tussen je verlangen en jouw dagelijkse werk(elijkheid). Je hoeft niet gelijk ontslag te nemen, maar je kunt om te beginnen onderzoeken wat je in de context waarin je bent anders zou willen en kunnen doen. Werk je solistisch en wil je meer contact? Werk je te hard en wil je meer ruimte? Begin met kleine nieuwe stappen om de kloof te overbruggen. Ook als je een grotere verandering wilt, begint dat met een eerste stap.
Bevrijd je van je oude patronen
Wanneer je hierin onderweg durft te gaan, kan er echt iets veranderen. In onze praktijk zien we dat het bevrijden van oude patronen opweegt tegen het vasthouden aan diezelfde patronen. En tegelijkertijd komen de stemmen die alles bij het oude willen houden zeker ook voorbij, bijvoorbeeld ‘ik wil niemand teleurstellen’, ‘ik ben bang dat ik niet sterk genoeg ben’, ‘ik kan maar beter nog even doorzetten’, ‘ik weet nu wat ik heb’. Vaak zijn ze sterk en vraagt het iets van je om je hier niet door te laten weerhouden.
Werk maken van jouw bezieling
Onze ervaring is dat wanneer je je steeds opnieuw laat leiden door het diepere verlangen dat in je leeft, er een weg ontstaat naar een manier van werken die echt bij jou past. Of naar werk dat aansluit bij wie je bent, dat meer voelt als vakantie. In onze praktijk zijn we vaak getuige van dit wonder. Wil je dit zelf ook ervaren, dan is nu het goede moment om werk te maken van jouw bezieling.
